-
1 σαρκάζω
II bite the lips in rage, Gal.19.136: hence, speak bitterly, sneer,εἰρωνεύεσθαι μετ' ἐπισυρμοῦ τινος Stob.2.7.11m
;σαρκάζων.. καὶ σεσηρώς Ph.2.597
; cf. Sch.Ar.Ra. 966, Eust.1083.32.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σαρκάζω
-
2 σαρκάζω
Grammatical information: v.Meaning: rare verb of controversial meaning: related to dogs that are stubborn and bite ravenously ( γλισχρότατα σαρκάζοντες Ar. Pax 482), to grazing horses (Hp. Art. 8); to biting the lips angrily (Gal. 19, 136), with which seems to agree the meaning given in lexica `to mock bitterly, grimly' ( ἐπι- σαρκάζω Ph.), e.g. H.: σαρκάζει μειδιᾳ̃, εἰρωνεύεται, καταγελᾳ̃, ἀπὸ τοῦ σεσηρέναι; σαρκάσας μετὰ πικρίας η ἠρέμα τὰς τῶν χειλέων σάρκας διανοίξας, γελάσας).Derivatives: σαρκασμός m. `grim scorn' (Hdn., Phryn.); unclear the com. formation σαρκασμο-πιτυοκάμπται pl. (Ar. Ra. 966).Origin: GR [a formation built with Greek elements]X [probably]Etymology: No completely convincing argumentation of the most obvious connection with σάρξ has been given. In Ar. Pax 482 a meaning `remove the flesh, gnaw the flesh from the bones' (cf. σαρκίζω) is quite possible; the word would then have been transferred to grazing horses (Hp.). In the further development of the meaning the connection with σέσηρα (s. H. above σαρκάζων... καὶ σεσηρώς Ph. 2, 597) may have played a role. -- σύρκιζε σάρκαζε H. can either be Aeolic ( σύρκες = σάρκες) or be influenced by σύρω. -- Older lit. in Bq.Page in Frisk: 2,678-679Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σαρκάζω
-
3 σαίρω
σαίρω, aor. ἔσηρα, perf. mit Präsensbdtg σέσηρα, bes. im part. σεσηρώς, welches im fem. ep. σεσαρυῖα lautet, Hes. Sc. 268; – 1) im perf. eigtl. die Lippen verzichen, so daß man die Zähne sieht, die Zähne zeigen, bleken; als Ausdruck des Zornes, Grimmes, Hes. a. a. O.; des Hohnes oder der Schadenfreude, οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ' οἴεται, Ar. Vesp. 901, was der Schol. auf die ihre Zähne weisenden Hunde bezieht, wie er die Zähne blekt; vgl. ήγριωμένους ἐπ' ἀλλήλοισι καὶ σεσηρότας, Pax 603; aber auch vom freundlichen Lächeln, Theocr. 7, 10; σιμὰ σεσηρὼς μυχϑίζεις, Mel. 52 (V, 179); σεσηρὸς αἰκάλλειν, vom Fuchs, Babr. 50, 14; σεσαρυῖα καὶ κιχλίζουσα, Philo; σεσηρότι γέλωτι, Luc. Amor. 13; σεσηρὸς ὑπομειδιᾶν, Philopatr. 26; vgl. Jacobs Philostr. imagg. p. 381. Bei Sp. auch σεσηρέναι όδόντας, Opp.; σεσηρυῖαι τὰς παρειάς Ach. Tat. 1, 1. – 2) im praes., fut. u. aor. fegen, kehren, reinigen ( sarrire, vgl. σαρόω u. Lob. zu Phryn. 83); σαίρει ϑυμέλην δάφνη, Eur. Ion 116; δῶμα, Hec. 364; πᾶσαν κόνιν σήραντες, Soph. Ant. 405; Sp., wie Plut. Cat. 4, τὰ σπειρόμενα καὶ νεμόμενα μᾶλλον ἢ τὰ ῥαινόμενα καὶ σαιρόμενα, als Land, welches begossen und gereinigt werden muß; σαίρειν τὸ συμπόσιον δεῖ, Luc. D. D. 24, 1.
-
4 σαίρω
A part the lips and show the closed teeth (cf. Gal.18(2).597), grin,σέσηρεν ἄν τε βούλητ' ἄν τε μή Alex.98.26
;Σάτυροι ἀπὸ τοῦ σεσηρέναι Ael.VH3.40
; but mostly in part., ἄπλητον σεσᾰρυῖα ([dialect] Ep. for σεσηρυῖα) Hes.Sc. 268; ; ;σ. καὶ γελῶν Com.Adesp.606
; γελῶντα καὶ ς. Plu.2.223c; σιμὰ ς. AP5.178 (Mel.); but also without any such bad sense, εἶπε σεσᾱρὼς ὄμματι μειδιόωντι smiling, Theoc. 7.19 (cf. προσσαίρω).2 transferred to grinning laughter,σεσηρόσι μειδιήμασι Hp.Gland.12
;σεσηρότι γέλωτι Luc.Am.13
: the neut. is used in Adv. sense,σεσᾱρὸς γελᾶν Theoc.20.14
; σεσηρὸς αἰκάλλειν, of a fox, Babr.50.14, cf. Ps.-Luc.Philopatr.26.3 of a wound or sore, ἕλκος σεσηρὸς καὶ ἐκπεπλιγμένον gaping, Hp.Fract.32, cf. Aret.CA2.2; also σ. χάσμημα, of a metrical hiatus, Eust.840.43.------------------------------------A sweep, clean,σαίρειν τε δῶμα E. Hec. 363
;σαίρειν στέγας Id.Cyc.29
, cf.Hyps.Fr.1 ii 17 (lyr.);μυρσίνας ἱερὰν φόβαν, ᾇ σαίρω δάπεδον θεοῦ Id. Ion121
, cf. 115 (both lyr.). -
5 σαίρω
σαίρω, (1) eigtl. die Lippen verziehen, so daß man die Zähne sieht, die Zähne zeigen, blecken; als Ausdruck des Zornes, Grimmes; des Hohnes oder der Schadenfreude; οἷον σεσηρὼς ἐξαπατήσειν μ' οἴεται, was man auf die ihre Zähne weisenden Hunde bezieht, wie er die Zähne bleckt; auch vom freundlichen Lächeln; (2) fegen, kehren, reinigen (sarrire); τὰ σπειρόμενα καὶ νεμόμενα μᾶλλον ἢ τὰ ῥαινόμενα καὶ σαιρόμενα, als Land, welches begossen und gereinigt werden muß -
6 μυχθίζω
A make a noise by closing the mouth and forcing the breath through the nostrils, snort, esp. from passion, A.Fr. 461.2 make mouths, sneer,χείλεσι μυχθίζοισα Theoc.20.13
;σιμὰ σεσηρὼς μυχθίζεις AP5.178
(Mel.);μ. καὶ διαψιθυρίζω Plb.15.26.8
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μυχθίζω
-
7 σαρδάνιος
A bitter or scornful smiles or laughter,μείδησε δὲ θυμῷ σαρδάνιον μάλα τοῖον Od.20.302
; so ;ὑπομειδιάσας σαρδάνιον Plb. 18.7.6
;τί μάταια γελᾷς.. ; τάχα που σαρδάνιον γελάσεις AP5.178
(Mel.);πεφύλαξο σίνεσθαι, μὴ καὶ σ. γελάσῃς APl.4.86
; ridereγέλωτα σαρδάνιον Cic.Fam.7.25.1
. (Perh. connected with σεσηρώς, grinning, sneering, Sch.Pl. l.c.; cf. [full] σαρδάζων· μετὰ πικρίας γελῶν, Phot., Suid. —The common expl. given of this laugh was that it resembled the effect produced by a Sardinian plant (Ranunculus Sardoüs, Sardinian crowfoot, called [full] σαρδάνη by Tz. ad Hes. Op.59, [full] σαρδόνιον by Ps.-Dsc.2.175, D.Chr.32.99) which when eaten screwed up the face of the eater, Paus.10.17.13, Sch.Pl. l.c., Phot., Serv.ad Verg.Ecl.7.41; whence later authors wrote σαρδόνιον or σαρδώνιον (from Σαρδώ ) for σαρδάνιον, Ps.-Dsc. l.c., D.Chr. l.c., Luc.Asin.24, etc., σαρδώνιος γέλως and- ωνία πόα Dsc.Alex.14
, and σαρδόνιον appears as a v.l. in Hom. and Pl.; hence our form sardonic; this and other explanations are given in Timae.29, Zen.5.85, Tz.ad Lyc.796, Sch. Pl. l.c.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σαρδάνιος
См. также в других словарях:
ποτεκιγκλίζευ — Α φρ. «σεσηρὼς εὖ ποτεκιγκλίζευ καὶ τᾶς δρυὸς εἴχεο τήνας» με λοξό χαμόγελο, από τον πόνο, ωραία τόν είχες στήσει και τόν κούναγες σαν σουσουράδα και είχες αγκαλιάσει αυτήν εκεί τη βαλανιδιά (Θεόκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Δωρ. παρατ. τού άχρηστου ρ.… … Dictionary of Greek
